แต่เป็นราคาที่ลูกค้าพอใจ และมีกำลังซื้อ MHA ชวนหาวิธีเพิ่มมูลค่าเมนู ให้ร้านอาหารได้ไปต่อ และให้ลูกค้ารู้สึกคุ้มค้า เป็นที่พอใจทั้งสองฝ่าย

 

ออกแบบเมนู MIx & Match ให้ลูกค้ารู้สึกคุ้ม ทานได้หลากหลาย หากเหลือเศษวัตถุดิบซึ่งคุณภาพดีอย่าทิ้ง นำมาทำเมนูอื่นๆ สามารถขายได้ราคา ตั้งชื่อแปลก แหวก สะดุดตา เพิ่มมูลค่าด้วยความแตกต่าง สร้างลูกเล่นไม่เหมือนใคร บรรจุภัณฑ์ที่ดี ช่วยเพิ่มมูลค่าอาหาร การสร้างแบนรด์ผ่านสายคาดกล่องอาหาร การสร้างมาตรฐานคงที่ เป็นการเพิ่มมูลค่าร้านได้อย่างมหาศาล

 
เมื่อเนื้อหมูราคาแพง การลดปริมาณหมูลงจากเดิม อาจเป็นทางเลือกสุดท้ายที่ควรทำ เพราะอาจสร้างความไม่พอใจแก่ลูกค้าที่ซื้อประจำได้ หรือแม้แต่ลูกค้าหน้าใหม่ ถ้าลูกค้าไม่รู้สึกคุ้ม อาจจะเข้าใจแต่ไม่กลับมากินอีกแน่ๆ แนะนำให้สร้างเมนูใหม่ จับคู่กับเมนูน้ำ ขนม หรือเมนูเสริมจัดเซ็ต เพื่อนำกำไรมาเฉลี่ยค่าเนื้อหมูไปในตัว เช่น เราขายข้าวหมูทอด 40 บาท อาจแจ้งลูกค้าว่ายกเลิกการขาย เปลี่ยนเป็นเมนูข้าวหมูทอด+น้ำ ในราคา 55 บาท
 
หรือการเพิ่มทางเลือกลงไปในเมนู จากเคยข้าวหมูทอด 40 บาท เปลี่ยนเป็นข้าวหมูทอดที่มีไข่ยางมะตูม ผักสด น้ำพริกกะปิให้ลูกค้า เพิ่มราคาเป็น 60-65 บาท
และการแตกไลน์เป็นเมนูใหม่ โดยมีเนื้อหมู + วัตถุดิบอื่นที่ราคาต่ำกว่า ขายราคาเดิม ก็น่าสนใจไม่น้อย เช่น ข้าวผัดโครตเทพ โดยปกติเราใส่แต่เนื้อหมู ก็เพิ่มกุนเชียง หมูยอทดแทน, ข้าวผัด 2 สหาย เป็นเนื้อหมู+เนื้อไก่, ข้าวผัดหมูพริกกระเทียม เพิ่มเบคอนและไข่ดองน้ำปลาเพื่อเพิ่มมูลค่า

เศษวัตถุดิบจากการตัดแต่งอย่าทิ้ง หลังตัดแต่งวัตถุดิบให้ได้ขนาดและรูปแบบที่ต้องการแล้ว
หากเหลือเศษวัตถุดิบซึ่งคุณภาพดีอย่าทิ้ง นำมาทำเมนูอื่นๆ สามารถขายได้ราคา

เช่น

- หมูสับที่เหลือ นำมาทำขนมปังหน้าหมู, เกี้ยวซ่าหมู ฯ
- การนำหัวกุ้ง หรือหางกุ้งที่เหลือจำนวนมาก อาจนำมาทำเป็นเมนูหัวกุ้งทอด เป็นอาหารทานเล่น
- เศษเนื้อและกระดูก สามารถต้มเป็นซุปหรือน้ำสต๊อก หรือเปลือกกุ้ง หรือก้างปลาที่แกะแล้วต้องเสียทิ้งทุกวัน เราสามารถนำมาต้มเป็นน้ำสต็อก เพื่อใช้สำหรับทำต้มยำ ซึ่งจะช่วยชูรสอาหาร ให้อร่อยได้รสธรรมชาติได้โดยไม่ต้องใช้ผงปรุง

- เมนูยอดนิยมอย่าง “ข้าวผัดสับปะรด” ที่ร้านอาหารนิยมนำเปลือกสับปะรดมาทำภาชนะเพื่อความสวยงาม แต่ส่วนเนื้อนำไปใช้ในข้าวผัดแค่เพียงเล็กน้อย ก็อาจจะต้องต่อยอดนำไปพัฒนาเมนูอื่นๆ บ้าง เช่น ผัดเปรี้ยวหวาน, แกงเหลืองสับปะรด, เค้กสับปะรด ฯ
- ผลไม้ที่เหลือหรือหั่นแล้วนำไปปั่นทำสมูทตี้ ใส่สลัด ทำเป็นแยม หรือทำเป็นซอสผลไม้ อย่างเปลือกแตงโม สามารถนำมาทำผักดอง แยม หรือซัลซ่า ฝานบางๆ ผสมกับสลัดผัก
- นำขนมปังที่เหลือ ไปทำ Bread Pudding เสิร์ฟพร้อมซอสผลไม้รีไซเคิล

เชื่อหรือไม่ ว่าบางทีลูกค้าไม่ได้สนใจในตัววัตถุดิบเมนูหรือภาพอาหารที่สวยหรูเท่าไหร่นัก แต่ด้วยชื่อแปลก แหวกแนว สะดุดตา ก็สามารถสร้าง emotion ให้ลูกค้าอยากลิ้มลองในความแปลกก็เป็นไปได้

เช่น ร้านสะดวกแดรก, ร้านนมใหญ่ มาก (ขายนม&ขนมปังปิ้ง), ร้านอย่า หา ยำ, ร้านหาตังเล่นหวย, ร้านเอ้อ=หิว, ร้านทำมาหาชง, ร้านอยากแดกก็สั่ง, ร้านครัวแล้วแต่คุณ, ร้านผัวสี่บะหมี่เสียว, กะเพราอวดรวย by เชฟขวัญ, ร้านยำเด็ด เผ็ดลืมผัว, ข้าวหมูกระเทียม เหมียมกระทู ฮู้วอร่อย

ทั้งหมดนี้มีอยู่จริง อย่างน้อยก็สามารถหยุดนิ้วให้ลูกค้าคลิกเข้าไปดูว่าร้านขายอะไรได้ แต่ไม่แปลกจนลูกค้าเกาหัว นึกภาพเมนูไม่ออก กลายเป็นไม่สั่งซะงั้น